چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
----------------------------------------------------------
دارا جهان ندارد،ابله زبان ندارد
بابا ستاره ای در،هفت آسمان ندارد
کارون ز چشمه خشکید،البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند،آتش فشان ندارد
دیو سیاه دربند،آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو،گرز گران ندارد
روز وداع خورشید،زاینده رود خشکید
زیرا دل سپاهان،نقش جهان ندارد
بر نام پارس دریا،نامی دگر نهادند
گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد
دریای مازنی ها،بر کام دیگران شد
نادر! ز خاک برخیز،میهن جوان ندارد
شاید که شاعر ما،دیگر بیان ندارد
هرگز نخواب کوروش،ای مهرآریایی
بی نام تو وطن نیز،نام و نشان ندارد
منتظر نظرات شما هستم « ناخدا »ولي با خدا
عكس بالا هم ساعتي پيش از طلوع خورشيد از دماوند هميشه رو سفيد است
